Pierwszy i jedyny test
opierający się na
8 zmiennych
BDNF - wynik ilościowy biomarkeru
Dokładniejszy w diagnozowaniu stadium I i II1
BDNF neurotroficzny czynnik pochodzenia mózgowego odznacza się wysoką ekspresją między innymi w macicy
i wraz z jego receptorem NTRK2 uczestniczy w procesach fizjologicznych w macicy.1 Stwierdzono, że ekspresja białek dla BDNF i NTRK2
jest większa w przypadku macic kobiet z endometriozą
w porównaniu ze zdrowymi kobietami.3
Kobiety
z endometriozą miały zwiększone wartości BDNF
w osoczu w stosunku do kobiet bez objawów i po chirurgicznym usunięciu zmian endometrialnych.1
BDNF i Ntrk2 zaangażowane są w mechanizmy bólu w obrębie miednicy.
Estrogen i progesteron są odpowiedzialne za regulację BDNF i jego receptorów. Estrogen silnie indukuje produkcję BDNF przez makrofagi, a BDNF promuje neurogenezę poprzez wiązanie się z receptorami NTRK2 w komórkach nerwowych. Uwalnianie mediatorów prozapalnych
z komórek tucznych, również wyzwalane przez estrogen, uwrażliwia zakończenia nerwów obwodowych w zmianach endometriotycznych, przyczyniając się do bólu.4,5
BDNF - wynik ilościowy biomarkeru
Dokładniejszy w diagnozowaniu stadium III i IV1
Najczęściej badany biomarker występujący we krwi
w endometriozie.
Występowanie jego na powierzchni niektórych komórek nabłonkowych pochodzenia embrionalnego, uważa się za prekursory zmian endometriotycznych.
Metaanaliza badająca dokładność diagnostyczną CA125 w przypadku endometriozy obejmująca dwadzieścia dwa badania (3626 kobiet), ws-kazuje że CA125 może być użytecznym markerem do diagnozowania endometriozy jako test potwierdzający, różnicujący ciężkość choroby i monitorujący skuteczność leczenia.
6 informacji klinicznych o pacjentce
Stężenia BDNF i CA125 w surowicy krwi w połączeniu
z 6 informacjami klinicznymi o pacjentce zostaje wprowadzonych do diagnostycznego oprogramowania medycznego.
Oprogramowanie analizuje algorytmem matematycznym dane kliniczne i wartości biomarkerów BDNF i CA125, przedstawia wynik jako pozytywny lub negatywny wraz z raportem diagnostycznym.
Łącząc oba biomarkery oraz dane kliniczne pacjentki można rozpoznawać chorobę z większą dokładnością niż każdym z parametrów osobno.1